سُوۡرَةُ الهُمَزة
.
بِسۡمِ ٱللهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداى بخشاينده مهربان
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ (١)
واى بر هر غيبتكننده عيبجويى (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالا وَعَدَّدَهُ (٢)
آن كه مالى گرد كرد و حساب آن نگه داشت. (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ (٣)
مىپندارد كه دارايىاش جاويدانش گرداند. (۳)
كَلا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ (٤)
نه چنين است. كه او را در حُطَمه اندازند. (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ (٥)
و تو چه دانى كه حطمه چيست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ (٦)
آتش افروخته خداست، (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الأفْئِدَةِ (٧)
كه بر دلها غلبه مىيابد. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ (٨)
و از هر سو در ميانشان گرفته است، (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ (٩)
در شعلههايى برافراشته. (۹)