سوره المسد

سُوۡرَةُ لهب / المَسَد

.
بِسۡمِ ٱللهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداى بخشاينده مهربان

تَبَّتۡ يَدَآ أَبِى لَهَبٍ۬ وَتَبَّ (١)

دستهاى ابو لهب بريده باد و هلاك بر او. (۱)

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُ ۥ وَمَا ڪَسَبَ (٢)

دارايى او و آنچه به دست آورده بود به حالش سود نكرد. (۲)

سَيَصۡلَىٰ نَارً۬ا ذَاتَ لَهَبٍ۬ (٣)

زودا كه به آتشى شعله‏ور درافتد. (۳)

وَٱمۡرَأَتُهُ ۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ (٤)

و زنش هيزم‏كش است. (۴)

فِى جِيدِهَا حَبۡلٌ۬ مِّن مَّسَدِۭ (٥)

و بر گردن ريسمانى از ليف خرما دارد. (۵)