سُوۡرَةُ الفَلَق
.
بِسۡمِ ٱللهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداى بخشاينده مهربان
قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ (١)
بگو: به پروردگار صبحگاه پناه مىبرم، (۱)
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (٢)
از شر آنچه بيافريده است، (۲)
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (٣)
و از شر شب چون درآيد، (۳)
وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّـٰثَـٰتِ فِى ٱلۡعُقَدِ (٤)
و از شر جادوگرانى كه در گرهها افسون مىدمند، (۴)
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (٥)
از شر حسود چون رشك مىورزد. (۵)