صراط خبرنامه عقیدتی سیاسی صراط
سُوۡرَةُ التّکویر
.
بِسۡمِ ٱللهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (١)
هنگامى كه آفتاب تابان تاريك شود. (۱)
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ (٢)
و هنگامى كه ستارگان آسمان تيره شوند (و فرو ريزند). (۲)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (٣)
و آن گاه كه كوهها به رفتار آيند. (۳)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (٤)
و آن گاه كه شتران ده ماهه آبستن را (كه نزد عرب بسيار عزيز است) به كلى رها كنند. (۴)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (٥)
و هنگامى كه وحوش (و طيور نيز به عرصه قيامت) محشور شوند. (۵)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (٦)
و هنگامى كه درياهاى آب (چون آتش سوزان) شعلهور گردد. (۶)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (٧)
و هنگامى كه نفوس خلق همه با همجنس خود در پيوندند. (۷)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (٨)
و هنگامى كه از دختران زنده به گور شده باز پرسند. (۸)
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (٩)
كه (آن بى گناهان) به چه جرم و گناه كشته شدند؟! (۹)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (١٠)
و هنگامى كه نامه اعمال خلق گشوده شود. (۱۰)
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (١١)
و هنگامى كه آسمان را از جاى بر كنند. (۱۱)
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (١٢)
و هنگامى كه آتش دوزخ را سخت بيفروزند. (۱۲)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (١٣)
و هنگامى كه بهشت را (به اهلش) نزديك سازند. (۱۳)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ (١٤)
در آن هنگام (كه روز قيامت است) هر نفسى هر آنچه بر خود حاضر كرده همه را بداند. (۱۴)
فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (١٥)
چنين نيست (كه منكران قرآن پندارند) قسم ياد مىكنم به ستارگان باز گردنده. (۱۵)
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (١٦)
كه به گردش آيند و در مكان خود رخ پنهان كنند. (۱۶)
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (١٧)
قسم به شب تار هنگامى كه روى جهان را تاريك گرداند. (۱۷)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (١٨)
و قسم به صبح روشن وقتى كه دم زند (و عالم را به روى خود بيفروزد). (۱۸)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (١٩)
(قسم به اين آيات) كه همانا قرآن كلام رسول بزرگوار حق (جبرئيل) است. (۱۹)
ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (٢٠)
كه فرشته با قوّت و قدرت است و نزد خداى مقتدر عرش با جاه و منزلت است. (۲۰)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (٢١)
و در آنجا فرمانده فرشتگان و امين وحى خداست. (۲۱)
وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ (٢٢)
و رسول عصر شما هرگز ديوانه نيست. (۲۲)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالأفُقِ الْمُبِينِ (٢٣)
و او امين وحى را در افق اعلاى مشرق درست مشاهده كرد. (۲۳)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (٢٤)
و اين رسول شما بر وحى از عالم غيب بخل نمىورزد (و شما را از علم وحى خود آگاه مىسازد). (۲۴)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (٢٥)
و قرآن او هرگز كلام شيطانى مردود نيست. (۲۵)
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (٢٦)
پس شما به كجا مىرويد؟ (۲۶)
إِنْ هُوَ إِلا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (٢٧)
اين (قرآن عظيم) جز پند و نصيحت اهل عالم هيچ نيست. (۲۷)
لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ (٢٨)
تا هر كه از شما بندگان بخواهد راه راست (حق پرستى و سعادت ابد) پيش گيرد. (۲۸)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (٢٩)
و شما (كافران، راه حق را) نمىخواهيد مگر خداى آفريننده عالم بخواهد. (۲۹)
