سوره الانشقاق

سُوۡرَةُ الانشقاق

.
بِسۡمِ ٱللهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ (١)

هنگامى كه آسمان شكافته شود. (۱)

وَأَذِنَتۡ لِرَبِّہَا وَحُقَّتۡ (٢)

و به فرمان حق گوش فرا دارد و البته سزد كه فرمان او پذيرد. (۲)

وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ (٣)

و هنگامى كه زمين وسيع و منبسط شود. (۳)

وَأَلۡقَتۡ مَا فِيہَا وَتَخَلَّتۡ (٤)

و هر چه در درون دل پنهان داشته (از مردگان و گنجها و معادن) همه را به كلى بيرون افكند و تهى گردد. (۴)

وَأَذِنَتۡ لِرَبِّہَا وَحُقَّتۡ (٥)

و به فرمان خدا گوش فرا دهد د البته سزد كه فرمان او پذيرد (در آن هنگام قيامت بر پا شود). (۵)

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَـٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدۡحً۬ا فَمُلَـٰقِيهِ (٦)

اى انسان البته با هر رنج و مشقت (در راه طاعت و عبادت حق بكوش كه) عاقبت حضور پروردگار خود مى‏روى. (۶)

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِىَ كِتَـٰبَهُ ۥ بِيَمِينِهِۦ (٧)

اما آن كس كه (در آن روز) نامه اعمالش به دست راست دهند. (۷)

فَسَوۡفَ يُحَاسَبُ حِسَابً۬ا يَسِيرً۬ا (٨)

آن كس بسيار حسابش آسان كنند. (۸)

وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورً۬ا (٩)

و او به سوى كسان و خويشانش (در بهشت) مسرور و شادمان خواهد رفت. (۹)

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِىَ كِتَـٰبَهُ ۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ (١٠)

و اما آن كس كه نامه اعمالش را از پشت سر (به دست چپ) دهند. (۱۰)

فَسَوۡفَ يَدۡعُواْ ثُبُورً۬ا (١١)

او بر هلاك خود آه و فرياد حسرت بسيار كند. (۱۱)

وَيَصۡلَىٰ سَعِيرًا (١٢)

و به آتش سوزان دوزخ در افتد. (۱۲)

إِنَّهُ ۥ كَانَ فِىٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا (١٣)

كه او ميان كسانش بسيار مغرور و مسرور بود. (۱۳)

إِنَّهُ ۥ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ (١٤)

و گمان كرد كه ابدا (به سوى خدا) باز نخواهد گشت. (۱۴)

بَلَىٰٓ إِنَّ رَبَّهُ ۥ كَانَ بِهِۦ بَصِيرً۬ا (١٥)

بلى خدا به احوال و اعمال او كاملا آگاه است. (۱۵)

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ (١٦)

چنين نيست (كه خدا از فعل مخلوقش آگه نباشد) قسم به شفق (و روشنى او وقت غروب، هنگام نماز مغرب). (۱۶)

وَٱلَّيۡلِ وَمَا وَسَقَ (١٧)

و قسم به شب تار و آنچه در خود گرد آورده (و در دل شب خزيده و آرام گرفته). (۱۷)

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ (١٨)

و قسم به ماه تابان هنگام بدر كه تمام فروزان شود. (۱۸)

لَتَرۡكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ۬ (١٩)

(قسم به اين امور) كه شما احوال گوناگون و حوادث رنگارنگ (از نخستين خلقت تا مرگ و برزخ و ورود به بهشت و دوزخ) خواهيد يافت. (۱۹)

فَمَا لَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ (٢٠)

پس كافران از چه رو ايمان نمى‏آورند؟ (۲۰)

وَإِذَا قُرِئَ عَلَيۡہِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا يَسۡجُدُونَ ۩ (٢١)

و چون بر آنان آيات قرآن تلاوت شود سجده حق نمى‏كنند؟ (۲۱)

بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ (٢٢)

بلكه آن مردم كافر (قرآن خدا را) تكذيب مى‏كنند. (۲۲)

وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُوعُونَ (٢٣)

و خدا به آنچه در دل پنهان مى‏دارند (از خود آنها) داناتر است. (۲۳)

فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (٢٤)

پس آنها را به عذاب دردناك (دوزخ) بشارت ده. (۲۴)

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونِۭ (٢٥)

مگر آنان كه ايمان آرند و نيكوكار شوند كه آنها را اجرى بى منّت و ثوابى بى نهايت (در بهشت جاودانى) خواهد بود. (۲۵)